[18+] Ανεπιθύμητος παντού (14 posts)

-Όχι, εγώ το έκανα. απάντησε ο Steff πριν προλάβει να μιλήσει το αγόρι.
-Χμμμ... Αυτός, πέρα από το διαλυμένο κεφάλι, έχει μια μαχαιριά και μια σφαίρα στον ώμο. Θα μαντέψω ότι η σφαίρα προήλθε απ'το όπλο που κρατάει ο νεαρός μου κύριος.
-Ναι. Του το έδωσα μόλις τέλειωσα με τον άντρα που κείτεται για να προφυλαχτεί σε άλλη όμοια κατάσταση.
-Μάλιστα. Αν όντως συνέβη έτσι, τότε γιατί δεν τον τελείωσες με το όπλο και χρησιμοποίησες την καραμπίνα;
-Ήθελα να γίνει αυτό που βλέπεις. Δεν σκοπεύω να εξηγήσω όλη την σκηνή σε έναν άγνωστο όμως.
-Κατάλαβα. Εσύ εκεί, είπε δείχνοντας τον Shoyo, είσαι επιζώντας των Inori, ε;
-Τι κι αν είμαι; απάντησε ο μοναχός.
-Αν είσαι, τότε... είπε ο άντρας και μέσα απ'το μανδύα του έβγαλε ένα όπλο, που προκάλεσε τρόμο στον Yuuki. Ήταν φτιαγμένο από καθαρό ασήμι και η κάννη του ήταν αρκετά μεγάλη για να πετύχει έναν άνθρωπο στα 50 μέτρα. Ένα όπλο που είχε μέχρι πριν μια βδομάδα ο Yuuki στην τσέπη του, αλλά είχε κοπεί στα δύο απ'τον αδερφό του. Ο άντρας πέρασε το δάχτυλό του στην σκανδάλη και σημάδεψε τον Shoyo στο κεφάλι. Ασυνείδητα, ο Yuuki ύψωσε το όπλο του και πυροβόλησε το ασημένιο πιστόλι του άντρα, το οποίο εκσφενδονίστηκε μερικά μέτρα πιο πέρα. Εκείνος τον κοίταξε έκπληκτος και έτριψε το δεξί του χέρι.
-Απ'ότι φαίνεται δε θέλετε να ακολουθήσετε την συμβουλή μου, κύριε Yuuki.
-Λυπάμαι Edward, δεν μπορώ να σε έχω στα πόδια μου! είπε το αγόρι και ετοιμάστηκε να πυροβολήσει ξανά.

Ο Yuuki δυνάμωσε τον ήχο αρκετά, ώστε ακόμα και ο Edward να αναγκαστεί να καλύψει τα αυτιά του. Ο Shoyo είχε εκμεταλλευτεί την ευκαιρία για να σπάσει το ένα απ'τα δύο παράθυρα του μαγαζιού και να βγει στον δρόμο, ενώ ο Yuuki να σύρει τον Steff στην κουζίνα.
-Steff είσαι καλά; ρώτησε το αγόρι, αλλά όταν εξαπολύθηκε η επίθεσή του βρισκόταν ακριβώς πίσω του. Παρόλο που άντρας έβαλε και τα δικά του χέρια πάνω απ'του Yuuki, τα τύμπανα του θα παρέμεναν βουβά για 5-15 λεπτά ακόμα.
-Πίσω από το ψυγείο υπάρχει ένα πέρασμα, τρέχα! είπε λίγο πιο δυνατά απ'ότι συνήθως.
-Τι λες!; Θα σε πάρω μαζί, στην τελική σου χρωστάω πολ...
-Ηλίθιο παιδί τρέχα! Δε ξέρεις πως είναι ο κόσμος για να έχεις άποψη ακόμα! του φώναξε με αυστηρό ύφος κάνοντάς τον εγκέφαλο του παιδιού να πυρακτωθεί από σκέψεις. Ο Yuuki έσφιξε τα δόντια και μετακίνησε ελαφρώς το ψυγείο για να φανερωθεί ένα άνοιγμα στον τοίχο. Χώθηκε στο πέρασμα και έσυρε πίσω το ψυγείο για να κρύψει τον τρόπο διαφυγής του. Στη συνέχεια, κοίταξε πίσω του για να δει ότι είχε βρεθεί σε ένα δωμάτιο. Ήταν ένας μεγάλος σκοτεινός χώρος που παντού φιλοξενούσε κουτιά όλων των πιθανών διαστάσεων. Ο Yuuki βάδισε πιο αργά απ'ότι θα έπρεπε προς την πόρτα που βρισκόταν απέναντί του, κοιτώντας με περιέργεια τον χώρο. Όταν έφτασε μπροστά της, άνοιξε την πόρτα, ενώ πίσω του ακούστηκαν δυνατοί θόρυβοι. Κοίταξε έκπληκτος πίσω του, αλλά δεν μπορούσε να κάνει κάτι και το ήξερε. Γύρισε την πλάτη του στον μόνο άνθρωπο που τον είχε βοηθήσει απ'την στιγμή που έφυγε απ'το σπίτι του και άνοιξε την πόρτα που δέσποζε μπροστά του.

Την πέρασε και την έκλεισε όσο πιο γρήγορα μπορούσε, για να συνειδητοποιήσει ότι βρισκόταν στο πίσω μέρος του μαγαζιού, όπου υπήρχαν τα εφτά διαμερίσματα του Steff. Έτρεξε προς την άκρη του δρόμου για να περάσει στην διπλανή, όπου ήταν αυτό που διέμενε προσωρινά με τον Shoyo. Έξω απ'την πόρτα του σπιτιού, ξεπήδησε ο μικρός μοναχός με ένα δρεπάνι στα χέρια του και έναν σάκο στην πλάτη του. Το βλέμμα του έπεσε στον Yuuki και τον πλησίασε γοργά.
-Πού πάμε τώρα; ρώτησε ταραγμένος.
-Όπου κι αν πάμε... θα είμαστε ανεπιθύμητοι. Ώρα να φύγουμε, αφού ήρθε ο Edward δεν έχουμε άλλη επιλογή. είπε και έτρεξε προς το λιμάνι μέσα από τα στενά με τον μοναχό να τον ακολουθεί.
-Ο Steff;
-Λογικά νεκρός. απάντησε και μάλλον επηρέασε τον μοναχό.
-Ποιος ήταν αυτός;
-Το δεξί χέρι του πατέρα μου. Κάποιοι λένε ότι έχει φτάσει στο επίπεδο των Paladin.
-Πώς του ξεφεύγουμε τότε!;
-Πριν ήμασταν τυχεροί... έχει σκουριάσει απ'το καθισιό! είπε λαχανιασμένος ο νεαρός αριστοκράτης. Πρέπει να φτάσουμε όσο πιο γρήγορα μπορούμε και να σαλπάρουμε!
-Μα είναι 5 μέρες ταξίδι! Δεν έχουμε φαΐ! απάντησε ο μοναχός, ενώ είχαν φτάσει στις πλατφόρμες. Όσο έτρεχαν, πολύς κόσμος είχε οπλιστεί και κατευθυνόταν προς το μαγαζί του Steff για να δει τι συμβαίνει. Ευτυχώς οι πυροβολισμοί και οι κραυγές δεν είχαν σταματήσει και οι εγκληματίες δεν έδωσαν σημασία στα μικρά στενά της πόλης
-Κάτι θα σκεφτούμε, τώρα τρέχα στην βάρκα. είπε ο Yuuki, καθώς πηδούσε στην ξύλινη βάρκα. Ο μοναχός πέταξε τα πράγματά του στον κοκκινομάλη νεαρό και έλυσε τον κόμπο, ενώ πηδούσε κι αυτός στην βάρκα. Βγάλανε τα δύο κουπιά και αφού τα χτύπησαν με δύναμη στην πλατφόρμα, έδωσαν ορμή στην βάρκα για να ανοιχτεί. Λίγα λεπτά αργότερα που φάνηκαν αιώνες, είχαν απομακρυνθεί αρκετά για να μη φαίνονται καθαρά απ'το λιμάνι και τότε αρκετά κτήρια ανατινάχτηκαν στο κέντρο της πόλης, τυλιγμένα σε φλόγες.
-Τελικά...όπου κι αν πάω θα είμαι ανεπιθύμητος ε;... σκέφτηκε θλιμμένος ο Yuuki, ενώ ο ήλιος ετοιμαζόταν να ανατείλει.

Χαρακτήρας: Yuuki L. Trancy  (FonikoKriari)
ΧΡ: 14
Belli: 65.000/70.000 (14*5.000)
Αιτιολόγηση: Πολύ καλή ιστορία. Ωραία γραφή και περιγραφή, αλλά όχι τέλεια. Στις μάχες αρκετά καλός,αλλά όχι τέλειος. Για ιστορία καλή. Για πρώτη ιστορία χαρακτήρα, δεν με έκανες να θελήσω να τον ακολουθήσω. Στο τελευταίο έχασες και τα 5.000 (Αφαιρέθηκαν από την προσωπική κρίση μου, σύμφωνα με τις οδηγίες). Στα υπόλοιπα τίποτα, επειδή είναι αρχή.