Παρακμή και καταστροφή (Unknown Island 2-West Blue)

Ένα μοναχικό πλοίο και ένα ακόμα ταξίδι για τον νεαρό έμπορα. Ο Lawrence είχε πιάσει το πηδάλιο του πλοίου και το καθοδηγούσε μέσα στα άγνωστα νερά της West blue. Οι ανησυχίες του πολλές καθώς πριν από μερικούς μήνες ένα μικρο άγνωστο κορίτσι βρέθηκε στον δρόμο του.Η Shinobu ή αλλιώς Shi-chan όπως την καλούσε ο ίδιος ,βρισκόταν καθισμένη στην ρίζα του καταρτιού και ρεμβάζε καθώς κοιτούσε τον ορίζοντα, κοιτούσε με ένα θόλο βλέμμα που έκανε τον Lawrence να ανησυχεί ακόμα περισσότερο. Η μικρή δεν έδινε καμιά σημασία στον νέο αποκτηθέντα κηδεμόνα της παρά μόνο προσπαθούσε να φέρει στο προσκήνιο αναμνήσεις από τα βάθη του μυαλού της.
-Shi-chan σου άρεσε η πρωινή σούπα??...Χρησιμοποιησα ένα σπάνιο μπαχαρικό από τα νησιά της grand line....
είπε ο νεαρός καθώς πλησίαζε όλο και περισσότερο στο μικρο κορίτσι...
-.....................
Δεν απάντησε παρά μόνο σήκωσε το κεφάλι και τον κοίταξε με το ίδιο θόλο βλέμμα, μετά κούνησε το κεφάλι καταφατικά, δίνοντας έτσι την απάντηση της. Όταν η μικρή απομάκρυνε το βλέμμα της από πάνω του, την ίδια στιγμή σηκώθηκε και με το μικρο της χέρι έδειχνε προς τα ανατολικά. Ο νεαρός σάστισε καθώς δεν μπορούσε να δει τίποτε στον ορίζοντα αλλά γνώριζε ότι εάν ρωτούσε σίγουρα δεν θα έπαιρνε μια απάντηση

Η μικρή κοιτούσε επίμονα προς τα ανατολικά ήξερε ότι κάτι βρισκόταν εκεί αλλά δεν ήταν απολύτως σίγουρη. Ο νεαρός δεν έδωσε παραπάνω σημασία και άφησε την μικρή να κοιτά, ξαφνικά ακούστηκε μια σιρίνα που ο ισχυρός ήχος της τρύπησε τα αυτιά του Lawrence, γύρισε και κοίταξε σοκαρισμένος προς τα ανατολικά, στον ορίζοντα μπόρεσε να δει ένα μεγαλειώδες πολεμικό πλοίο όπου και μόνο τα γαλάζια σύμβολα αποδείκνυαν ότι ήταν του ναυτικού. Την ίδια στιγμή ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του,το εμπορικό του δαιμόνιο είχε ξυπνήσει για άλλη μια φορά καθώς βρήκε μερικούς από τους πιστοί του πελάτες. Επίσης θα ήθελε πολύ να ξεφορτωθεί τα όπλα που είχε στο αμπάρι. Τα είχε αγοράσει ακριβά από τα νησιά της East blue και ήθελε σίγουρα να τα πουλήσει για την διπλάσια τιμή στο ναυτικό.
Η μικρή Shinobu είχε μάθει πολύ καλά τον νεαρό έμπορα ήξερε ότι το γεγονός αυτό θα του έφερνε μεγάλη ευχαρίστηση. Όμως το γεγονός ότι αντάλλαζε πολύτιμα αντικείμενα για μερικές στρογγυλές πέτρες και χαρτί της φαινόταν γελοίο. Έτσι επέστρεψε και πάλι στην αγαπημένη της θέση επιστρέφοντας για άλλη μια φορά στις σκέψεις της καθώς το πλοίο έφτανε όλο και ποιο κοντά τους.

Όσο το πλοίο έφτανε όλο και ποιο κοντά τους η μικρή shinobu σκέφτηκε να απομακρυνθεί και να κρυφτεί στην μοναδική καμπίνα του πλοίου, σίγουρα δεν ήθελε να δει κανένα ξένο και ιδικά marine. Για έναν άγνωστο λόγο οι ναυτικοί την τρόμαζαν δεν μπορούσε όμως να πάρει μια σαφή απάντηση από το μυαλό της στο γιατί. Καθώς περπατούσε προς την καμπίνα μπορούσε να ακούσει ξεκάθαρα της φωνές τον ανδρών που ηχούσαν στην θάλασσα. Μπορούσε να υπολογίσει ότι ήταν περίπου πενήντα με εξήντα. Όμως αυτό ήταν το λιγότερο που ήθελε να σκεφτεί. Έτσι μπαίνοντας στην καμπίνα δεν καθυστέρησε να ξαπλώσει στο μικρό κρεβάτι για αν ξεκουραστεί, όμως δεν μπορούσε. σκέψεις την βασάνιζαν καθώς δεν μπορούσε να εμπιστευτεί τους ναυτικούς και μια μεγάλη ανησυχία για τον νεαρό “πατέρα” της ξύπνησε μέσα της. Ήξερε όμως ότι δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα για να μεταπείσει τον νεαρό καθώς πολλές φορές δεν είχε καταφέρει να πείσει τον Lawrence προς το μέρος της, ούτε με πράξεις και σίγουρα ούτε με τα λειψά της λόγια...

-Όλος ο εξοπλισμός θα σας κοστίσει 100.000 belli οι καλύτερες τιμές για τους υπερασπιστές της δικαιοσύνης..
Είπε ο Lawrence καθώς υποκλίθηκε μπροστά στο μεγαλείο ενός στρατηγού του ναυτικού. Η τιμή ήταν αρκετά υψηλή και αν κατάφερνε την αγορά θα είχε βγάλει ένα αρκετά σημαντικό ποσοστό κέρδους.
-Είναι μια δύσκολη απόφαση...Όμως καθώς βρισκόμαστε στην ανάγκη σας θα πρέπει να έρθουμε στην ανάλογη συμφωνία....Έχουμε μεγάλο ταξίδι μπροστά μας και ο εξοπλισμός σας θα μας εξυπηρετήσει στον μεγάλο σκοπό μας..
Είπε ο στρατηγός καθώς η συμφωνία είχε πια κλείσει..