Αναχώριση [Unknown Island 2]

Kiaaa!!!! ξυπνάω φώναζοντας τρομαγμένη για ακόμη μια φορά.Συχνό φαίνομενο .Kάθε βραδύ ,κάθε φορά που κλείνω τα μάτια μου για να τα ξέκουρασω από την πολλή αϋπνία , κάθε φορά ξυπνάω ταραγμένη με ένα τρέμουλο να διαπερνά το σώμα μου ,λες και φοβάμαι κάτι .Το ''ωραίο''? Δεν θύμαμαι ούτε μια παραμικρή εικόνα , τίποτα που θα μπορούσε να με βοήθησει να κατανοήσω αυτό που μου συμβαίνει .
Αμέσως ....''Λες και το'ξέρα'' είπα άπο μέσα μου με ένα χαμογέλο που χαράχτηκε στο πρώσοπό μου τη στιγμή που άνοιξε η πόρτα του δωματίου. Ήταν η μητέρα μου ,η γυναίκα δηλαδή που με μεγάλωσε άπο τότε που θυμάμαι ,μια γυναίκα που αγάπησα από την πρώτη στιγμή που με έσφιξε στην αγκαλία της .

- ''Εδώ είμαι Yoko κορίτσι μου ,μην ανησυχείς όλα θα πάνε καλά, ήταν ένα απλό όνειρο'' μου είπε με μια καθησυχαστική φωνή, μια φωνή τόσο γλύκια που θα μπορούσε με ευκολία να λιώσει και την πιο παγωμένη καρδία .
Η μάμα έτσι πως μ'άρεσε να την φωνάζω  είναι μια γυναίκα στα πενήντα της. Τα πράσινα μάτια της σε συνδιασμό με το χαμόγελο και τα μελαχροινά πιασμένα σε πλεξούδα μαλλιά αναδείκνυαν την ομορφιά της που έχει συντηρηθεί από το πέρασμα του χρόνου.Πράγμα το οποίο δεν ξεχνώ να της το υπενθυμίζω κάθε φορά που έχω την ευκαιρία. Μια φινέτσα στη στάση της και η απέραντη αγάπη που έχει για τα πάντα γύρω της με έκανε να την θαυμάζω.Αυτή είναι η γυναίκα που τόσο αγαπάω.

Δεν άργησα να ισυχάσω ,πλέον είναι συνηθησμένο για μένα ,μια ανεπιθύμητη ρουτίνα .

- ''Πρέπει να μιλήσουμε '' μου λέει με ένα στεναχωρημένο βλέμμα.''Τι θα μπορούσε να είναι τόσο σημαντικό τέτοια ώρα '' σκέυτηκα απο μέσα μου. Για μια στιγμή τρόμαξα όμως την άφησα να συνεχίσει χωρίς να την διακόψω
- '' Ξέρεις Yoko 'απο τότε που σε βρήκαμε να επιπλέεις στη θάλασσα σε μια βάρκα αφυδατωμένη, πεινασμένη ,ο Θεός μόνο ξέρει για πόσες μέρες τριγυρνούσες και πως επιβίωσες, χωρίς αναμνήσεις από το παρελθόν σου ,απο τους βιολογικούς γονείς σου ,ποτέ ξανά δεν σκέυτηκα να σε αφήσω να βγείς στο απέραντο της θάλασσας  μην τυχόν ζήσεις αυτό που εζήσες ως μικρή.

Ήρθε όμως η ώρα σου .Μάθε πως λειτουργεί ο κόσμος ,κάνε επιτέλους φίλους πιστούς που θα σε ακολουθήσουν στις περιπετειές σου και μια μέρα με λίγη τύχη και με την βοηθεία του θεού, μια μέρα οι αναμνήσεις σου θα γυρίσουν. Καλές οι κακές θα έχιες πλεον ανθίσει και δεν θα διαλυθείς ότι και αν μάθεις για το παρελθόν σου. Μίλησα με τον πατέρα σου και οι δύο συμφωνούμε .Θα μας λύψεις πάρα πολύ όμως σε αγάπαμε και θέλουμε το καλό σου, θέλουμε να είσαι πραγματικά ευτιχυσμένη.

Ο πατέρας μου , ο Ishida Toru είναι ένα κοντούλι χαριτομένο ανθρωπάκι με γκρίζα μαλλία που δύσκολα μιλάει για τα συναισθήματά του.Αν και όλοι στο χωριό ξέρουν πόσο μεγάλη καρδία έχει .Πολλές φορές είχε πέσει θύμα εκκμετάλευσης η εξαπάτησης με αποτέλεσμα εγώ να τρέχω να διορθώνω τα λάθη του